Dolina Białego – idealne miejsce na zimowy spacer

 

Dolina Białego jest świetnym miejscem na niedługi spacer całą rodziną, a przy tym jest naprawdę piękna i ciekawa. Można wybrać się do niej o każdej porze roku, choć najpiękniejsza jest chyba jesienią, kiedy liście przybierają wspaniałe barwy; oraz zimą, kiedy wszystko pokryte jest śnieżnym puchem.

 

 

• Trasa: Dolina Białego-wodospad-powrót tą samą drogą
• Czas przejścia: 2,5 godziny
• Stopień trudności: łatwa
• Dla kogo: rodziny z dziećmi, osoby starsze i wszyscy, chcący odbyć miły spacer
• Kolor szlaku na trasie: żółty

 

 

Dolina Białego jest idealnym miejscem na zimowy (choć nie tylko) spacer: wejście do doliny znajduje się niedaleko centrum Zakopanego, pozwala przenieść się w naprawdę piękny tatrzański świat, a szlak nie zawiera żadnych trudności. Jej dnem, wśród fantastycznych turniczek, płynie Biały Potok, tworzący malownicze jary i kaskady wśród wapiennych skał i bukowo-smrekowych lasów. Jest to potok o największym średnim spadku w Tatrach Polskich, dochodzącym do 187m/km.

 

 

Dolina Białego jest dolinką reglową, znajdującą się pomiędzy stokami Krokwi, Sarniej Skały, Przełęczą Wrótka i wschodnią częścią grani Giewontu. Jej długość wynosi 2,5 km, a całkowita powierzchnia 300 ha. Zbudowana jest ze skał osadowych: wapieni, dolomitów, w mniejszym stopniu łupków. To właśnie tym skałom oraz płynącej wodzie dolina zawdzięcza swój charakter: jest wąska, głęboko wcięta w ściany, o charakterze wąwozu krasowego. Miejsce to jest bardzo ciekawe i atrakcyjne z geologicznego punktu widzenia.

 

W Dolinie Białego utworzony jest rezerwat ścisły, ze względu na występowanie rzadkich gatunków roślin (ostrożeń głowacz, sosna drzewokosa, gnidosz Hacqueta, irga kutnerowata) oraz głuszców i cietrzewi.

 

 

Dojście do Doliny Białego

 

 

Dolina Białego jest bardzo łatwo osiągalna z centrum Zakopanego: wystarczy przejść przez znajdujący się obok Krupówek park miejski, a następnie podejść ul. Grunwaldzką w górę do Lasu Białego. Po przejściu kamienistą ścieżką przez las, dochodzi się do ubitego traktu (początkowy fragment Ścieżki pod Reglami), następnie przez mostek, za którym znajduje się wejście do doliny.

Innym wariantem dojścia jest spacer pod skocznie Wielką Krokiew, od której należy odbić ścieżką w prawo, którą dojdziemy do początku Ścieżki pod Reglami. Następnie droga wiedzie wzdłuż linii lasu w stronę mostka i wejścia do doliny.

Jeśli przyjeżdżamy samochodem, można go pozostawić na parkingu przy Wielkiej Krokwi (ul. Bronisława Czecha).

 

 

Przejście Doliną Białego

Wejście do Doliny Białego znajduje się na wysokości 920 m.n.p.m. Przez dolinę prowadzi żółty szlak.

 

W swoim początkowym odcinku, ścieżka biegnie wąskim jarem wzdłuż potoku. Po lewej stronie mijamy piękne dolomitowe turnie, a nieco dalej wąską skalną bramę u stóp Kazalnicy. Ścieżka biegnie przez liczne mostki, zawieszone nad potokiem, wyglądające niezwykle malowniczo wśród wysokich turni.

 

Zbocza doliny porośnięte są pięknym bukowym i smrekowym lasem. Biały Potok spływa w dół mniejszymi i większymi kaskadami. Ten pierwszy odcinek wzdłuż potoku, powstał początkiem XX wieku, a wcześniej górale byli zmuszeni pędzić swe owce na hale górą, przez Kopę nad Białym.

 

Idąc doliną, mijać będziemy po lewej stronie okratowane wejście do nieczynnej sztolni. W triasowych łupkach, z których częściowo zbudowana jest dolina, znajdowały się wulkaniczne tufity, niekiedy zawierające rudy uranu. W latach 50. XX wieku w Dolinie Białego szukano właśnie rud uranu i w tym celu w prawym zboczu doliny wykuto dwie sztolnie, z którego jedna miała 270m długości, a druga 400m. W czasie prowadzenia prac górniczych, Dolina Białego była zamknięta dla zwiedzających i pilnie strzeżona, a cała operacja wydobycia uranu miała tajny charakter.

Po jakimś czasie wąskie wąwozy się kończą i droga wiedzie przez las, nieznacznie pod górę. Wzdłuż drogi, co jakiś czas spomiędzy drzew wyłaniać się będą ostre skały, porośnięte kosodrzewiną.

 

 

W trakcie spaceru możemy zajrzeć do dwóch odgałęzień Doliny Białego: Siwarowego Żlebu i Suchej Doliny. Po około godzinie dochodzimy do pięknego, trójschodkowego wodospadu. W tym miejscu droga skręca w prawo, zwiększa się też jej nachylenie i pnie się nieco stromiej pod górę.

 

 

Po niedługim czasie, po lewej stronie dołącza szlak, biegnący Ścieżką nad Reglami. Natomiast jeśli pójdziemy w prawo, czarnym szlakiem, dojdziemy do Czerwonej Przełęczy, a stamtąd, jeśli chcemy, w 10-15 minut dojdziemy na Sarnią Skałę, skąd roztacza się przepiękny widok na Zakopane i Giewont.

Powrót przez Dolinę Białego tą samą drogą.

Jeśli chcemy, można przejść Ścieżką nad Reglami (czarny szlak) na Polanę Strążyską.

 

 

Byliście w Dolinie Białego? Jak Wam się podobało? Jakie są Wasze ulubione miejsca w Tatrach? Podzielcie się swoją opinią w komentarzu!